گزارش یک صف‌آرایی باطل

حوادث اخیر و جاری در فلسطین نمونه بارز این دوگانگی است؛ مردمی که به زور اسلحه، تهدید فیزیکی و قتل و غارت از موطن خود رانده شدند و یک زندگی معمولی از آنها غصب شد. دربخش دیگری از این اعلامیه رسمی که توسط خود غربی‌ها نوشته شده، آمده است: میان انسان‌ها بر مبنای جایگاه سیاسی، قلمرو قضایی و وضعیت بین‌المللی مملکت یا سرزمینی که فرد به آن تعلق دارد، فارغ از این‌که سرزمین وی مستقل، تحت قیمومت، غیرخودمختار یا تحت هرگونه محدودیت در حق حاکمیت خود باشد، هیچ تمایزی وجود ندارد اما با همه این تفاسیر بیش از دو ماه دیگر از تهاجم ۷۵ساله بی‌سابقه صهیونیست‌های تا بن دندان مسلح به مردم غزه می‌گذرد و حقوق انسانی صاحبان اصلی فلسطین مقابل چشم همگان نقض می‌شود و هیچ سازمان و نهاد بین‌المللی توان ایستادگی درمقابل این حجم ازتوحش را ندارد و رسما رژیم اشغالگر قدس رابه رسمیت شناخته وکمترین دادخواهی از مظلومان را به حق وتوی قدرت‌های جنگ طلب سپرده شده تا همه امورات بر اساس منفعت طلبی و نگاه سیاسی آمریکا به مقوله‌های بین‌المللی تنظیم شود. 

 پرنده‌های اتاق عملیات اسرائیل
جهان در حالی به استقبال روز جهانی حقوق بشر رفت که این روزها وقتی در غزه به آسمان نگاه می‌کنید علاوه بر موشک‌های هدفمند و بی‌هدف طرف غاصب تاریخ، انواع پهپادها و هواپیماهای بدون سرنشین را می‌بینید که از اطراف غزه و پایگاه‌های مختلف نظامی غربی به پرواز درآمده‌اند. سرلشکر فارزالدویری، تحلیلگر نظامی به الجزیره می‌گوید: شناسنامه این پرنده‌های بی‌سرنشین متعلق به چندکشور مختلف است و در اتاق عملیات تل‌آویو، پنج کشور غربی اعم از آمریکا، انگلیس، فرانسه، آلمان و ایتالیا حضور دارند. سرویس‌های اطلاعاتی این پنج کشور، منبع همان گزارش‌هایی است که پس از جهت‌گیری رسانه‌ای علیه نسل‌کشی اسرائیل مورد استناد غرب قرارمی‌گیرد. اما سؤال این است که این صف‌آرایی باطل علیه غیرنظامیان غزه دقیقا در پی تحقق کدام دستاورد است؟ دولت انگلیس تایید می‌کند قصد این کشور از انجام پروازهای شناسایی بر فراز نوار غزه، انجام مأموریت جست‌وجو و تعیین مکان زندانیان است. البته ردپای نقض آشکار حقوق بشر حتی در اینجا نیز وجود دارد، چراکه آنها عنوان گروگان را روی زندانیان خود می‌گذارند و اسرای حماس را تروریست خطاب می‌کنند. پروازها توسط هواپیمای Shadow R۱ انجام می‌شود که مجهز به مجموعه‌ای از ابزارهای دفاعی و دارای حسگرهایی است که به جمع‌آوری مفاهیم اطلاعاتی کمک می‌کند. لینک‌های ارتباطی ماهواره‌ای امکان دانلود وحذف اطلاعات از هواپیما در طول ماموریت را فراهم می‌کند تا اگر هواپیما در دسترس جبهه مقابل قرارگرفت، اطلاعات جمع‌آوری شده از نوار غزه صورت واقعی عملیات انگلیس را افشا نکند.
 
ماموریت آمریکا به MQ۹ در غزه
فارز الدویری می‌گوید: اما طرف آمریکایی حامی تجاوزات رژیم اشغالی مأموریت MQ۹ را برگزیده؛ پهپادی تهاجمی که کار ویژه‌اش شناسایی و شکار است. همان پهپاد ننگینی که یکی از بدترین خاطرات جمعی ما را رقم زده و در ترور ناجوانمردانه حاج قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس مورد استفاده قرار گرفت. شمار زیاد این هواپیماها در آسمان غزه فقط یک مقصد دارند و آن هدف گرفتن تونل‌های غزه است؛ تونل‌هایی که بخش اعظم آنها به نجات غیرنظامیان از جنگ، انتقال غذا و دارو و تجهیزات به مناطق محاصره شده اختصاص یافته است. اما این تحلیلگر نظامی، جبهه غرب را با حداکثر حمایت‌هایی که در این مدت از رژیم اشغالگر قدس انجام داده تا اینجا طرف بازنده تاریخ می‌داند چه در افکار عمومی و چه در پیشرفت نظامی که پیش از این ادعای آن را داشتند.  هاآرتص فاش می‌کند که رادیو ارتش اسرائیل از معلولیت ۱۶۰۰نیروی نظامی اسرائیلی طی ۴۵روز جنگ و وخیم بودن وضعیت بیش از ۲۰۰ نظامی خبر داده است. بعد از پنج روز هار هرتزل در گزارشی با زبان عبری می‌گوید طی ۴۸ساعت گذشته ارتش اشغالی ۵۰جنازه را دفن کرده است. از سوی دیگر تل‌آویو بمباران را تکذیب و القسام ویدئوی خود را از انهدام بیش از ۸۰خودروی نظامی منتشر می‌کند. تحلیلگران نظامی می‌گویند این رژیم جعلی، غزه را در معرض فاجعه تخریب سیستماتیک ۸۰ درصدی قرار داده اما در مقابل نتیجه دندان‌گیری از نظر نظامی نصیب اشغالگران نشده و آنها در پیشروی زمینی موفقیت قابل ملاحظه‌ای را که دنبالش بودند کسب نکرده‌اند. این شرایط به معنای شکست بزرگ اطلاعاتی و عملیاتی اتاقی است که پنج کشور غربی حداکثر توان خود را روی آن گذاشته‌اند.

استعمار کلاسیک در برابر آزادی‌خواهی
آنچه در غزه مهم است مربوط به جریان جاری مقاومت نیست، بلکه مربوط به پسابحران است. در پسابحران اثبات می‌شود که سازمان ملل متحد نه‌فقط توان فشار بر غاصبان را نداشته بلکه در حمایت از رژیم اشغالی موفق عمل کرده است. درحالی که جامعه ملل سعی داشت هجوم اسرائیل را دفاع از خود جا بزند؛ پروژه‌ای که با افشای حقایق غزه در افکار عمومی منتهی به شکست شد. فرانچسکا آلبانزه، گزارشگر ویژه سازمان ملل می‌گوید: هیچ راهی وجود ندارد که بتوانیم آن را دفاع مشروع از خود بنامیم. هیچ مفهومی وجود ندارد که سلاخی غیرنظامیان را دفاع از خود بنامیم. این گزارشگر ویژه سازمان ملل درحالی می‌گوید کمک به بقای غیرنظامیان، مسأله‌ای حیاتی در غزه است که سازمان حتی قادر نیست یک قطعنامه را به تصویب مجمع برساند. آخرین قطعنامه که آرای حداکثری را داشت و می‌توانست به تصویب سازمان ملل درآمده و اندکی از زخم جانکاه غزه را جبران کند، با وتوی آمریکا روبه‌رو شد و دوباره ورق به سمت تهاجم علیه غیرنظامیان برگشت. از طرف دیگر اگر این سازمان خواستار آتش‌بس باشد و هجوم صهیونیسم به غزه را تخلف بداند به موجب ماده۱۶ طرح مسئولیت بین‌المللی موظف است اقداماتی را درخصوص کمک یا مساعدت در ارتکاب فعل متخلفانه بین‌المللی دولتی دنبال و آمریکا را که بیشترین کمک را به صهیونیست‌ها کرده به‌عنوان دولت متخلف معرفی کند اما این سازمان تا حدی از کار افتاده و عاجز است که آمریکا همچنان با استفاده از حق وتویش، اقدامات بین‌المللی را مسدود کرده و در عین حال تمام تجهیزات امنیتی، اطلاعاتی، سیاسی و نظامی خود را در اختیار اشغالگران قرار می‌دهد تا نقش حمایتگرانه خود را در قبال صهیونیست‌ها به‌درستی ایفا کند.
 
​​​​​​​غزه، آخرین سنگر هژمونی آمریکا
فشار رژیم اشغالگر بر غزه یک الک بزرگ تاریخی را مقابل چشم جهانیان قرار داد تا افکار عمومی با نوع صف‌آرایی و جبهه‌بندی کشورها در این کارزار آشنا شوند. یک سو پزشکان بدون مرز از وضعیت وخیم غزه خبر می‌دهند و با گذر از ناتوانی سازمان ملل از جهان می‌خواهند با فشار بر رژیم صهیونیستی، این رژیم اشغالگر را وادار به آتش‌بس کند؛ موضوعی که با حق وتوی آمریکایی سند قانونی برای نسل‌کشی مردم فلسطین را افشا و ژست دروغین آمریکا را برای حمایت از حقوق بشر علنی کرد؛ موضوعی که نتایج آن قطعا در انتخابات آتی ریاست‌جمهوری آمریکا اثرگذار است و نقش غیرقابل انکاری در کاهش محبوبیت آمریکا در افکار عمومی دارد. از سوی دیگر عدم موفقیت آمریکا در پیشبرد اهدافش در اروپای شرقی و درگیری با روسیه نیز بر مشکلات واشنگتن افزوده است به‌ویژه که فروریختن هژمونی دلار، ضربه مهلکی بر اقتصاد آمریکا وارد کرده و این دولت استکباری را به یک کشور شکست خورده در افکار عمومی در مرزهای خود و فراتر از آن تبدیل کرده است. مجموع این اتفاقات نشان می‌دهد تلاش آمریکا در غزه و حمایت از فرزند ناخلفش، اسرائیل سرازیری مرگباری را برای دولت بایدن ایجاد کرده است و نتایج زیانبار آن بیش از همه دامنگیر آمریکا خواهد شد و گزافه نیست بگوییم آمریکایی که درصدد بود تا نظم امنیتی مطلوب خود را در غرب آسیا ایجاد کند، با حوادث غزه، نه‌فقط آخرین سنگر هژمونی خود را در منطقه از دست داد بلکه باید شاهد افول خود در نظام بین‌الملل و مرزهایش باشد.