زلزله در رژیم صهیونیستی

در تمام درگیری‌های میان گروه‌های مبارز فلسطینی شامل جهاد اسلامی، حماس و... با رژیم صهیونیستی در طول ۲۰ سال گذشته عمده عملیات آفندی بود. به این معنا که اسرائیل بنا به دلایل واهی غزه را بمباران می‌کرد و گروه‌های فلسطینی از خاک غزه اقدام به شلیک راکت یا موشک می‌کردند اما در ماجرای ۷ اکتبر شرایط به‌کل عوض شد. این بار حماس و جهاد اسلامی بعد از دو سال تمرین پنهانی اقدام به انجام عملیات از داخل و خارج از غزه و حتی در سرزمین‌های اشغالی ۱۳۴۸ کردند و به تمام اهداف خود دست یافتند و توانستند ۱۳۶ صهیونیست را که در بین آنها تعدادی از ژنرال‌های ارتش رژیم اشغالگر هستند به اسارت در بیاورند. طبیعی است که با این ضربه حیثیتی، راهبردی، روانی و امنیتی که اسرائیل در جریان عملیات طوفان الاقصی و تدوام مقاومت مردم غزه متحمل شده در درون ساختار سیاسی و نظامی این رژیم تنش به‌وجود آید و اولین آثار آن نصیب آحارون هالیوا، رئیس شعبه اطلاعات نظامی اسرائیل «امان» شد که پس از ۳۸سال حضور در ارتش به‌دلیل ۷ اکتبر مجبور به استعفا شد. 
تحولات جاری در سرزمین‌های اشغالی حاکی از آن است که رویارویی ارتش اشغالگر صهیونیستی با نیرو‌های مقاومت حماس و جهاد اسلامی به نیم سال رسیده و هیچ‌کدام از اهداف تعیین شده از سوی رژیم صهیونیستی محقق نشده و همچنان باید منتظر زلزله در ساختار نظامی و سیاسی اسرائیل باشیم.رژیم غاصب صهیونیستی اکنون در وضعیتی قرار دارد که نه قادر بوده به یک دستاورد راهبردی در غزه دست یابد و نه درگیری‌ها پایان یافته است. از این رو به خوبی می‌توان دریافت که زمین زیر پای صهیونیست‌ها لغزنده است و تمام بهانه‌های آنها برای دستیابی به فرماندهان فلسطینی و از بین بردن آنها در بیمارستان الشفا در غزه و خان یونس ناکام مانده، چون امکان ندارد در یک مساحت ۳۲۰ کیلومتری در مقیاس غزه، اسرائیل به پیروزی راهبردی برسد. این روز‌ها که بحث انجام عملیات نظامی در رفح مطرح است، ناشی از آشفتگی بنیامین نتانیاهو در عرصه تصمیم‌گیری است چون نخست وزیر رژیم صهیونیستی کاملا مطمئن است که حتی در صورت انجام عملیات نظامی در رفح به هیچ کدام از اهداف خود جز کشتار مردم عادی و بی‌سلاح دست پیدا نخواهد کرد. به نظر می‌رسد هدف اصلی نتانیاهو در چنین شرایطی ادامه جنگ با امید به این است که پای ایران و آمریکا به میدان نبرد کشیده شود. در کنار این موضوع مقامات رژیم صهیونیستی که از دستیابی به نتیجه ناامید شدند این بار به فکر محاسبه از درون و انداختن تقصیر ناکامی‌ها به گردن رقبای خود شدند. از این رو می‌توان پیش‌بینی کرد که از این پس موضوع چالش و درگیری متقابل میان نخست وزیر رژیم صهیونیستی با مخالفان خود به اوج خود خواهد رسید اما آنچه مسلم است اذعان به شکست و ناکامی است که در نهایت نتانیاهو مجبور به اعتراف به آن است.